Ey Nebiyyi zî-Şân (2)

[telecafe]

Ey Nebiyyi  zî-Şân  (2)


Afrika‘daki susuz müslümânlar idrârını içerken
Bilâd-ı Íslâmda coni‘ler mâsûm kellesi biçerken
Atılan bombalar,füzeler camileri yıkıp geçerken

Petrol şeyhleri manzarayı seyredip murâda erdi
Milyon doları gidip buschun kütüphânesine verdi.

Maddî açıdan fakîr olan müslümânın boynu bükük
Damarlarımızdaki kan dondu, olduk bir kütük
Beğizler soluk,moreller bozuk,kaşlar ise  çatık

Bunca zulüm karşısında olmadık bizler ümitsiz
Bilâd-ı Íslâm da pis pis zulüm kokuyor sensiz.

Afganistan‘da,Irak‘da mâsûm çocuklar öldürülürken
Câmîler,mâbedler botu kanlı coni‘lerle doldurulurken
Mâsûm bacılarımın nâmûs libâsı zorla yoldurulurken

Senin bereketinle zengin olan petrol şeyhleri seyrediyor
Bunların pervâsızlığı,vurdum duymazlığı bizi kahrediyor.

Ey nebiyyi zî-şân bir şey gelmiyor elimizden
Her dâim duâlar ediyor,eksik etmiyoruz dilimizden
Dayanamıyoruz, yeter artık zulüm gitsin ilimizden

Ey Rasül anamız,babamız,canımız sana feda olsun
Âlemde olsun huzur, gönüllerimiz sevginle dolsun.