Komşu ve Komşuluk

[Mücteba]

Cemiyet hayatında, fertlerin birbirleriyle ev, ticarethane, arsa vs. sebebiyle olan bitişik veya yakınlık hali. Komşuluk, insanların cemiyet halinde yaşamalarının zaruri bir neticesidir. Komşu, komşuya daima muhtaçtır. İnsan hayatında, aile fertleri arasındaki yakınlık münasebetleri ilk sırayı alır. Aile fertlerinden sonra birbirine en yakın olan komşulardır. Hatta öyle denebilir ki, komşunun canı, malı, namusu ve şerefi, komşuya emanettir. «Ev alma, komşu al» sözü, bu gerçeği ifade etmek için söylenmiştir. İyi komşu, insanın huzuruna, saadetine, kötü komşu da felâketine sebep olur.

Cemiyet hayatının vazgeçilmez bir unsuru olan komşular arasındaki münasebetleri, Din ve hukuk sistemleri bir esasa bağlamıştır. Komşuluk hukukuna riayet edilen cemiyetlerde huzur ve emniyet sağlanmıştır. Komşusu aç iken karnı tok yatan topluluklarda daima düşmanlık, kin, haset ve her türlü kötülük zuhur etmiştir. Komşuların birbirleriyle iyi münasebetler içinde olmaları cemiyetin de huzur ve saadetine sebep olur.

Türklerde komşuluk münasebetlerinin önemli bir yeri vardır. Türkler, İslâmiyeti kabulden sonra, komşuluk hukukunu yüce dinin emirlerine göre tekâmül ettirmişlerdir. İslâm Dini, komşu hakkını gözetmeyi, ona her hususta emniyet vermeyi, müslümanlara bir vazife olarak yüklemiştir.

[IMG]http://i.imgur.com/E3mvp.png[/img]