Haberler:


X adresimiz

Ana Menü

Ümmettenim!

Başlatan Buka, 31 Ağustos 2008, 00:46:44

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Buka

Hastayım, ey gonca, hâlim, Sen’ce mâlumdur benim,
Ben ki candan geçmişim, elbet fedâ toprak tenim!

Bâğa artık dâvet et, hasret çeken kurbânını,
Sen’dedir billâhi ancak, başka yoktur gülşenim!..

Gel desin son yolculuk, gönlüm hazır, rûhum hazır,
Kalb-i sevdâdır Sen’in râhında güldür meskenim!

Ben nasıl olmam ki şeydâ, ben nasıl etmem nevâ,
Sen’de yoğrulmuş muhabbetten benim mâdenim!

Tut elimden, düşmesin Seyrî cüdâ, mahşer günü,
Tut elimden yâ Muhammed Mustafâ, ümmettenim!..
M.A. Eşmeli
Ey Beytullah'a sefer edenler, yol tutup gidenler,
Siz bedenlerinizle yürürken, biz yürürüz ruhlarımızla.
Kalmışsak; bizi bağlayan, özrümüz, kaderimizdir.
Özrün kalmaya zorladığı, bırakmadığı bir kimse, 
Bil ki, sefer etmiştir; o da yolcularla gitmiştir.

Gül_Sultan

Allah (c.c.) razı olsun kardeşim. Ellerine saglık.
Dünya geçer, İnsan göçer ancak kurtuluş Müttakîlerindir.