İbni Abbâs radıyAllahü anh buyurdu ki:
"Bayram günü,Zilhiccenin onuncu günü, Recep ayının ilk gecesinin günü ve Şa'bânın ortasındaki gecenin gününde; ölüler kâbirlerinden çıkıp gelerek, evlerinin kapılarında durur ve şöyle söylenirler Bu gecede bir sadaka veya bir lokma yemek vererek bize acıyın! Çünkü buna muhtacız. Şayet bunu yapmazsanız, bu gecede bizi hatırlayın (ve bize biraz dua edin)
Acaba bizi hatırlayacak kimse, acaba bize acıyacak kimse var mı? Ey evmizde oturanlar, ey hanımlarımızı nikâhlayanlar, ey biz darlıkta olduğumuz halde saraylarımızda genişliği yaşayanlar, ey mallarımızı bolüşenler, Acaba sizden; garipliğimizi ve fakirliğimizi düşünen yok mu?
Bizim amel defterlerimiz kapandı, sizin ki ise açıktır. Ölünün, çukurda sevap işleme imkanı yoktur. Bizim hayrımıza bir ihtiyaç sahibine bir parça ekmeğinızi veya bize bir duada bulunmayı unutmayın, bizim, size ihtiyacımız vardır!
Şayet bu ölüler, bir sadaka veya bir dua bulurlarsa sevinçli olarak yoksa üzgün ve mahrum olarak dönerler." (Tezkire-i Kurtubi)