hepsi çok güzeldi bitanede benim aklıma geldi

ramazan ayında hocalar toplanır civar köylerdeki  hocasız camiilere gider ramazan boyu hem teravih namazı kıldırır hem vazu nasihatde bulunurlar bunun karşılığında ufak ikramlarda alırlardı.
  üç tane hoca arkadaş civar köylerin hepsini dolaştıkları halde hocasız cami bulamazlar.
  yine büyük ümitle bir camiye uğrarlar. lakin o camiyede kendileri gibi bir hoca gelmiş ramazanlık için yerleşmiştir.günlerdir yol aldıkları için oldukça acıkmış ve yorulmuşlardırda. caminin bahçesinde üzüm asmaları dikkatlerini çeker. içlerinden biri ben şu hocadan vaaz için  izin alayım  cemaate birşeyler anlatırken sizde üzümlerden biraz toplayın der.
  hoca camiye girer ve cemaate vaaz etmeye başlar bir ara kulağıda dişardaki üzüm asmasından gürültüler ve poşet hışırtıları gelir.cemaatin durumu farketmesinden korkup arkadaşlarını uyarmakiçin sohbet arasında yüksek sesle ŞÖYLEDER

  İNNAllahE LA YUHÜBBUL MÜTEHEŞHIŞİN...
  

yazılanları okuyunca benim de aklıma birşeyler geldi.

eskiden arabi ilimler okuyan bir talebe cemaatinin başına yeni bir hoca gelmiş. hoca bakmış talebeler öyle küçük çocuklar değil, koca koca delikanlılar. Bunlar arabi ilimleri çok iyi biliyorlardır, bunlara nasıl ders vermeli ki diye endişelenmiş hocaefendi. o sırada da maksud okuyacaklarmış. Kenar kaydın birinde "gale" den sonra "mim" ve "sad" harfleri yazılı bir ibare başlıyor. musannifin kısaltılması şelinde kullanılıyor ve musannif buyurdu ki manasına geliyor. hoca efendi oku bakalım oradaki ibareyi diye talebelerden birine söylemiş. talebe de: "gale mas" demiş. O zamana kadar karşısında ilim deryaları olduğu için endişeli endişeli diz çöken hoca efendi rahat bir nefes alıp bağdaş kurmuş ve şöyle demiş: "O zaman biz de oturalım yam yas"