Gittin
--------------------------------------------------------------------------------
Kan revan içinde her yer
Ağlıyor Peygamber
Her şey bizler için değil miydi zaten
Bizler için değil miydi uykusuz geçen gecelerde akıttığın göz yaşları
Bizler yüzünden değil miydi sana yapılan tüm eziyetler
Bu şefaatini dilenen günahkâr ümmetin için değil miydi her şey
Sen sabrettin, yılmadın, şükrettin
Dedenin ölümünden sonra güvenebileceğin tek insan amcan Ebu Talib'ti
Sana ayrı gözle aktı kendi gözünden bile sakındı
Küçücük yaşta bir insanın göreceği her acıyı ve güzelliği tattın
Gördün ama asla yılmadın
Sonra sessizce gittin giderken kalplere imanı bırakıp gittin
Ben seni gören şanlı ümmetinden biri olmak isterdim
Gül olmak isterdim sen kokmak için
Ne şanslıydı torunun Hasan Ve Hüseyin ne şanslıydı...
Bülbül olmak isterdim birlikte Yaradanı zikretmek için
Ümmetinden Hamza gibi Zeyd gibi ölümün en güzel olanını isterdim
Onlar gibi yanında olmak için canımı vermek isterdim
Bastığın taş, yaslandığın ağaç olmak isterdim
Sadece seni bir kez olsun görmek ve dokunmak için
Ama sen gittin giderken büyük bir serveti bırakıp da gittin...
Bu serveti biz nasıl harcıyoruz
Nerede nasıl kullanıyoruz, acaba sahip çıkıyor muyuz bilinmez
Günahkâr ümmetin senin şefaatini diler ve seni 1 kezde olsa görmeyi çok ister...